In 2022 enkele dagen na zijn verjaardag kreeg Luc het verschrikkelijke nieuws dat hij de dodelijke ziekte ALS had, na een strijd van bijna 3 jaar is hij op 4 juni 2025 overleden. Hij heeft gevochten en gestreden, hij wou niet opgeven voor mij en zijn dochter Evy. Het eerste jaar viel hij regelmatig, hij kreeg een klompvoet, eerst heeft hij korte tijd met rollator zich voort bewogen, dan werd het al snel een rolstoel , het tweede jaar werd het een elektrische rolstoel, dat vond hij op zich nog zo erg niet, er zitten veel mensen in een rolstoel, maar dan begonnen zijn armen en handen het te begeven, hij kon geen boek of krant meer lezen of hij had hulp nodig, pas later kreeg hij spraakcomputer, veel te laat…maar daar kon hij nog mee werken via een afstandsbediening die hij met zijn kin moest besturen. Toen ook zijn spraak vermogen achteruit ging werd het voor hem nog erger om te kunnen duidelijk maken wat hij wilde. Het laatste jaar was heel zwaar, voor hem maar ook voor mij…ik hoop dat ik alles gedaan heb voor hem wat ik kon. Ik heb hem ook zolang mogelijk thuis gehouden, we kregen dan hulp van het wit gele kruis voor de verzorging van Luc, ook huishoudelijke hulp via Ferm. Maar zelfs voor deze mensen werd de zorg te zwaar. Na een ziekenhuisopname in het begin van het jaar werd hij slechter en moest hij naar de revalidatie in de Mick, dat ging normaal om een korte periode, want hij was daar niet graag, maar dat draaide anders uit en werd hij na een terugval naar de afdeling Lotus gebracht, dat is de palliatieve afdeling van de Mick. Daar heeft hij ongeveer 3 weken verbleven maar je zag hem met de dag achteruit gaan en op 4 juni is hij daar overleden in de armen van de verpleegsters, we hebben er die dag heel de dag bij geweest, maar toch heeft hij gewacht tot we weg waren.
Het hebben drie moeilijke jaren geweest, wat mis ik hem, waarom moest ons dit overkomen?
In 2023 kreeg ik dan te horen dat ik borstkanker had, ben beide borsten kwijt, in augustus ben ik geopereerd en heb daarna 15 bestralingen gekregen, waar ik veel jeuk van had door dat je huid verbrand door de bestraling, ook mijn littekens genezen niet goed, ik maak veel littekenweefsel aan en met het slechte weer, vooral koude en vochtig heb ik veel pijn. Maar ben al enkele keren op controle geweest en tot hiertoe is alles nog goed.
Heb wel veel last van mijn rug en ontstekingen, ischias, botontkalking en osteoporose waardoor ik heel beperkt ben in mijn leven, als ik een lange uitstap heb gehad moet ik het daarna bekopen met veel pijn, nu Luc er niet meer is moet ik veel zelf doen, ook de hulp is veel minder en dat voel ik lichamelijk wel. Maar probeer positief te blijven, maar is soms moeilijk.
Elza
